Vjosa Osmani

Në kohët e largëta, në qytetin e Mitrovicës, jetonte një vajzë që donte librat edhe më shumë se lodrat. Kjo vajzë quhej Vjosa, dhe që kur ishte fëmijë mbante me vete një grumbull librash kudo që shkonte! Ajo kishte ëndrra të mëdha të bëhej presidente, por asnjë grua nuk kishte qenë kurrë presidente më parë në Kosovë. Fëmijët e tjerë i qeshnin, por ajo thjesht buzëqeshte dhe kthente një faqe tjetër të librit të saj.

Ndërsa Vjosa u rrit, Kosova kaloi kohë të vështira, dhe ajo pa se si lufta dëmtoi familjet. Prindërit e saj i mësuan se arsimi është mjeti më i fuqishëm që mund të kesh, dhe se mirësia dhe puna në grup janë mënyra më e mirë për të kaluar kohët e vështira.

Pas kohërave të vështira në Kosovë, ajo studioi si një luftëtare. Më në fund, u zhvendos në Amerikë për të ndjekur universitetin dhe për të mësuar gjëra të rëndësishme që planifikonte t’i përdorte si presidente. Kur ishte në Amerikë, ajo nuk ishte vetëm studente, por edhe mësuese për të tjerët mbi drejtësinë.

Më pas, në vitin 2021, ajo u bë presidente e dytë femër e Kosovës! Në ditën e saj të parë, solli librat që i kishte lexuar kur ishte fëmijë, sepse ishin librat që i mësonin të ëndërronte me madhësi. Si presidente, ajo ka luftuar njerëz të këqij, i ka treguar botës historinë e Kosovës, ka vizituar fëmijë në spitale dhe shkolla, dhe madje ka krijuar një arsim më të mirë.

Një dimër, kur Kosova përballoi probleme me energjinë, Presidentja Osmani i rrokullisi mëngët dhe ndihmoi personalisht në shpërndarjen e druve të zjarrit për qytetarët e moshuar. “Udhëheqësit nuk bëjnë vetëm politika,” tha ajo, “por ndajnë vështirësitë e njerëzve të tyre.”

Sot, Presidentja Osmani vazhdon të thyejë barrierat. Vajzat e vogla në Kosovë tani luajnë “presidente” ashtu si të tjerët luajnë “mësuese” ose “mjeke.” Kur pyetet për këtë, ajo buzëqesh: “Pjesa më e bukur e punës sime nuk është të jem presidente – është të shoh vajzat që kuptojnë se mund të jenë çdo gjë. Edhe presidente!”

Nga Isaac Otter