Etleva Malushaj

Kur Etleva ishte një vajzë e vogël në Kosovë, ajo vuri re diçka që nuk i dukej e drejtë.

Ndërsa vëllezërve të saj u inkurajuan të flisnin hapur, vajzave në lagjen e saj shpesh u thuhej të "rrinin të qetë" ose "të prisnin radhën e tyre". Edhe në shkollë, kur mësuesi bënte një pyetje, duart e djemve ngriheshin të parat, ndërsa vajzat ngurronin - jo sepse nuk i dinin përgjigjet, por sepse u ishte mësuar se zërat e tyre kishin më pak rëndësi.

Etleva nuk e kuptoi. Pse duhet të heshtë dikush vetëm sepse është vajzë?

Ndërsa u rrit, ajo vuri re të njëjtin model kudo. Ajo vuri re se gratë liheshin jashtë vendimeve të rëndësishme, idetë e tyre injoroheshin, puna e tyre e palodhur anashkalohej. Ajo e dinte se Kosova kishte nevojë për zërat, shkëlqimin dhe lidershipin e tyre. Kështu që vendosi të bënte diçka për këtë.

Etleva iu bashkua Rrjetit të Grave të Kosovës, një grup që luftonte për të drejtat e grave. Në fillim, ndryshimi dukej i ngadaltë. Disa njerëz qeshën dhe thanë: "Kështu janë gjërat". Të tjerë argumentuan se gratë nuk kishin vend në politikë apo biznes. Por Etleva refuzoi të dorëzohej.

Ajo udhëtoi nëpër fshatra, duke dëgjuar gra që nuk ishin pyetur kurrë se çfarë u nevojitej. Ajo ndihmoi në trajnimin e vajzave të reja për të folur me besim në klasë. Ajo u kujtoi udhëheqësve se një vend nuk mund të ecë përpara nëse gjysma e popullit të tij lihet pas dore.

Nuk ishte e lehtë. Ekzistonin ligje për të mbrojtur të drejtat e grave, por pak prej tyre i zbatonin ato. Paratë për programet e grave ishin të pakta. Megjithatë, Etleva këmbënguli.

"Sa herë që një grua mbron veten," tha ajo, "ajo mbron të gjitha gratë."

Vite më vonë, falë punës së saj dhe punës së shumë grave të guximshme si ajo, më shumë vajza në Kosovë rriten duke e ditur se zëri i tyre ka rëndësi. Ato i shohin gratë në politikë, në biznes, në lidership. Ato e dinë se mund të jenë çdo gjë.

Dhe gjithçka filloi me një vajzë të vogël që vuri re diçka të padrejtë dhe vendosi ta ndryshonte atë.

Nga Ana Vladescu